در منابع فارسی کلمه استارتاپ با تعاریف مختلفی آمده است که هر کدام به وجهی از آن اشاره دارند. اینکه استارتاپ چیست، سوال رایجی است که بسیار پرسیده می شود. من نیز در اینجا تعاریفی را ارائه می کنم که شاید کمی کاملتر از تعاریفی از آنچه که قبلا ارائه شده باشد که تا کنون دیده اید.

قبل از هر چیز، باید بدانیم که:

استارتاپ یک همایش یا رویداد نیست و همچنین یک نرم افزار یا اپلیکیشن نیز نیست. و از همه مهتر، یک کسب و کاری که هم اکنون به درآمدزایی رسیده و مراحل رشد خود را گذرانده است نمی باشد.

استارتاپ یک شرکت است که در پی یافتن یک راه حل خوب برای مسئله یا مشکلی است که راه حل آن چندان واضح نبوده و یا مبهم است و این راه حل نمی تواند صرفا تضمین کننده موفقیت این شرکت باشد.

این تعریف توسط Neil Blumenthal ارائه شده است که البته یک تعریف جامع نیست. در پی تعریف فوق از استارتاپ، تعریف دیگری را نیز آورده ام :

استارتاپ یک شرکت جوان است که به تازگی شروع به رشد کرده و متشکل از یک یا چندین موسس می باشد. استارتاپها محصول یا خدمتی را ارائه می کنند که تا کنون در بازار ارائه نشده و یا به شکلی ضعیف نیاز کاربران را برآورده ساخته است.

تعریف ویکی پدیا از استارتاپ

استارتاپ یک کسب و کار ریسک پذیر و توسعه پذیر است که با سرعت رشد بالا خدمت یا محصولی جدید را به بازار ارائه می کند که خلاقانه و نوآورانه بوده و نیازی از کاربران برطرف می سازد

ویکی پدیا در پاسخ به “استارتاپ چیست” که در زبان فارسی آن به کسب و کار نوپا ترجمه شده است، به نظر من کمی کاملتر به نظر میرسد اما هنوز می توانیم کاملتر از آنرا نیز ارائه کنیم. اریک رایس (Eric Ries) در وبلاگ خود در سال 2010 استارتاپ را به صورت زیر تعریف می کند:

استارتاپ یک نهاد انسانی است که برای ارائه یک محصول یا خدمت جدید در شرایط عدم قطعیت (ابهام) تاسیس شده است.

بخش اول تعریف استارتاپ از زبان اریک رایس اشاره به نهاد، موسسه یا شرکت دارد که هدف از بیان این کلمه همان ساز و کار سازمانی، سیستمی است. بخش بعدی بُعد انسانی و وابستگی آن به افراد و تیم را بیان می کند. بخش بعدی اشاره به رشد دارد. سرعت رشد در یک استارتاپ کاملا متفاوت با کسب و کارهای عادی است. یک استارتاپ نیاز به رشد سریع دارد تا از منابع مالی خود به بهترین شکل استفاده کرده و به سودآوری برسد. همچنین محصول یا خدمت بخش مهمی از این تعریف هستند که باید خلق شوند و در اختیار کاربرانی قرار گیرند که حتی خود آن کاربران نیز هیچ قطعیتی ندارند! یعنی نمی توان به طور قطع بر روی نظر کاربران اولیه حساب باز کرد. شرایط عدم قطعیت در انتها اشاره به این دارد که یک استارتاپ در قدم های اولیه بر یک یا چند فرضیه استوار است و در واقع این فرضیه ها باید تست شوند تا قطعیت آنها ثابت گردد.

یک تعریف هم در وب فارسی دست به دست می چرخد که استارتاپ را یک سازمان موقت معرفی می کند که با هدف یافتن یک مدل کسب و کار تکرار پذیر و مقیاس پذیر بوجود آمده است.

سازمان موقت اشاره به این دارد که یک استارتاپ قرار نیست تا سالها استارتاپ بماند. بلکه تا زمانی استارتاپ است که هنوز در حال یافتن بهترین راهکار برای حل مشکل است.

فرضیه در استارتاپ ها

یک استارتاپ برای اینکه فرضیه های خود را تست کند دائما در حال آزمون و خطا و آزمایش است و باید به گونه ای تکرارپذیر (قابل تکرار در بازارهای دیگر، قابلیت تولید انبوه و ارائه به انواع بازار) و همچنین مقیاس پذیر (قابلیت پذیرش افزونگی کاربر – مشتری به هر تعداد و هر میزان) باشد.

در تعریف استارتاپ ها فناوری، نوآوری و همچنین خلق یک مفهوم مشترک است که باید در نظر داشت. اگر بخواهیم جایگاه فناوری را در استارتاپ ها تعریف کنیم، بهتر است بعنوان ستون اصلی از آن یاد کنیم. همچنین نوآوری و خلق ارزش نیز بعنوان ستون اصلی دیگر یک کسب و کار نوپا می تواند در کنار فناوری قرار گیرد.

در  آخر جا دارد که تعریف استیو بلنک را نیز بیان کنیم. وی استارتاپ را کسب و کاری می داند که در جستجوی یک مدل کسب و کار تکرار شونده و مقیاس پذیر بوجود آمده است.

مصطفی پورعلی، بعنوان مشاور استارتاپ شما و ارائه دهنده راهکارهای خلق ارزش برای استارتاپ شماست.